روز جهانی جهانگردی، 27 سپتامبر

از سال 1980 سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل سالیانه روز 27 سپتامبر مطابق با 5 مهر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می گیرد. اساسنامه این روز در تاریخ 27 سپتامبر سال 1970 به تصویب سازمان جهانی گردشگری رسید. انتخاب و تصویب این روز نقطه عطف بزرگی در گردشگری جهانی به شمار می رود. هدف از برگزاری چنین روزی، بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش‌ های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است.

جهانگردی چیست؟
انجام مسافرت را از محلی به محل ديگر و از كشوری به كشور ديگر، بدون در نظر داشتن قصد مهاجرت، اشتغال يا اقامت مستمر، جهانگردی نام گذاری کرده اند. از ديد سازمان ملل «جهانگرد يا گردشگر كسی است كه كشوری غير از كشور محل اقامت خود را مورد بازديد قرار دهد، با توجه به اينكه، اين بازديد به هدف دستیابی هيچ گونه شغلی نباشد و حداقل 24 ساعت و حداكثر سه ماه در كشور ميزبان توقف نمايد و مسافرت او مبنی بر يكی از علل زير باشد: تفريح، استراحت، گذراندن تعطيلات، امور خانوادگی، درمان و امور پزشكی، ورزش، امور مذهبی، مأموريت يا شركت در هم انديشی ها.»

تاريخچه جهانگردی
تاريخچه جهانگردی را می توان به زمان های دور نسبت داد. چنان كه در دوران قبل از اسلام، برخی از يونانيان و روميان به ايران سفر می كردند. پاره ای از آنان چون "هردوت" و "گزنفون" سفرنامه هایی با موضوع ديدار از ايران نوشته اند. در دوران بعد از اسلام نيز، نخستين كسی كه از مغرب زمين به ايران سفر كرد و سفرنامه هایی در اين باره نوشت "بنيامين تودلای" اسپانيایی بود كه در سال 1159 میلادی به كشورهای مختلف از جمله ايران سفر كرده است.
در زمان های دور، مردانی كه شهامت مقابله با مشكلات را به جان می خريدند و مدت های طولانی در بيابان ها و صحراها و از ميان راه های پرخطر رد می شدند تا به شهر برسند را سياح می ناميدند؛ نظير ابن بطوطه، ناصر خسرو، ماركوپولو.
در قرن نوزدهم اصطلاح جهانگرد يا توريست (Tourist) جايگزين سياح شد. در آن زمان اشراف زادگان فرانسوی، براي ادامه تحصيل و كسب تجربه های مورد نیاز برای زندگی مسافرت می كردند. اين جوانان، در آن زمان توريست ناميده می شدند. بعد ها اين اصطلاح برای كسانی كه برای سرگرمی، وقت گذرانی و گردش، به فرانسه سفر می كردند، استفاده می شد. اين لغت، با گذشت زمان به مسافرت خارج از فرانسه نيز تعميم داده شد و به همه افرادی كه به خارج از كشور محل اقامت خود  مسافرت می كردند و به تور می رفتند، توريست گفته شد.
مطالعات تاريخی، نشان می دهد كه مسافرت براي استراحت و تفريح، از اوايل قرن شانزدهم ميلادی شروع شده و نمی توان انگيزه اصلي سياحان معروفي چون: ابن بطوطه، واسكودوگوما، كريستف كلمب و ماركوپولو و مانند اين ها را، تفريح و استراحت دانست. اينان، سياحان حرفه ای بودند كه برای كشف سرزمين های جديد، تجارت، ماجراجویی، شناخت اقوام و ملت های ديگر و يا زيارت، گام در سفرهای چندين ساله می گذاشتند.

انواع جهانگردی
جهانگردی بر حسب عادات و نیازهای مردم دارای موارد مختلفی است که برایتان چند مورد از آنها را نام می بریم:
1- جهانگردی تفریحی: افرادی را شامل می شود که به قصد گذراندن تعطیلات، تفریح و گردش و همچنین استراحت به مکان های دیگری سفر می کنند. 
2- جهانگردی درمانی: افرادی را شامل می شود که به قصد استفاده از تغییرات آب و هوا با هدف پزشکی و یا دستور پزشک و درمانی اقدان به سفر می کنند.
3- جهانگردی فرهنگی: افرادی را شامل می شود که برای مطالعات علمی، آشنایی با فرهنگ و هنر و ادب و دیدن آثار تاریخی به سفر می روند.
4- جهانگردی مذهبی: افرادی را شامل می شود که به هدف زیارت اماکن مقدس، بازدید از مکان های مذهبی همانند مساجد و کلیسا ها و همچنین شرکت در مراسم عبادی به سفر می روند.
5- جهانگردی ورزشی: هر نوع سفری که به ورزش مربوط باشد و به هدف ورزش و کمپ های ورزشی انجام شود همانند شکار، شرکت در مسابقات و تماشای مسابقات را شامل می شود. 
6- جهانگردی تجاری: همانند مسافرت هایی که افراد برای شرکت در بازار ها و نمایشگاه های مربوط به تجارت خود انجام می دهند را شامل می شود. 
7- جهانگردی سیاسی: مسافرت هایی که به قصد شرکت در جشن های بین المللی و مراسم خاص و کنفرانس ها انجام پذیرد را شامل می شود.

در صورت تمایل به گرفتن اطلاعات بیشتر درباره خدمات گردشگری می توانید به وبسایت آژانس مسافرتی مهرپرواز مراجعه نمایید.