در این مقاله می‌خوانید
[ نمایش ]حدود 50 اثر ثبت شده در میراث جهانی یونسکو که در دریای مدیترانه قرار دارند تا سال 2100 در معرض خطر سیلاب یا نابودی حاصل از فرسایش از بالا آمدن سطح آب دریا قرار خواهند گرفت. در ادمه آژانس گردشگری مهرپرواز را دنبال کنید.
طبق مطالعات اخیر منتشر شده توسط محققان دانشگاه کیل در آلمان اگر تا ۱۰۰ آینده، سطح آب‌های دریای مدیترانه با سرعت کنونی افزایش پیدا کند، ۴۹ منطقه‌ی میراث جهانی یونسکو که در امتداد سواحل مدیترانه قرار دارند در معرض نابودی با سیل یا فرسایش قرار می‌گیرند.
به عبارت دیگر این مطالعات نشان می‌دهد که تا ۱۰۰ سال آینده از ۴۹ منطقه‌ی یونسکو که در نزدیکی یا امتداد دریای مدیترانه قرار دارند، ۷ اثر در معرض نابودی توسط سیل و ۴۲ اثر دیگر در معرض خطر فرسایش قرار خواهند گرفت. بعد از طوفانی که در ماه اکتبر در ونیز رخ داد، این شهر یکی از آسیب‌پذیرترین مناطق به شمار می رود. بعد از این طوفان سه‌چهارم این شهر در سیلابی با عمق ۱/۵ متر غوطه ور شد که این قضیه در ۱۰ سال اخیر بی‌سابقه بوده است.
با این‌حال، چند منطقه‌ی دیگر میراث جهانی یونسکو که در شمال دریای آدریاتیک قرار دارند نیز در معرض خطر شدید نابودی قرار دارند؛ این آثار شامل منطقه باستان‌شناسی و کلیسای آکویلیا (basilica of Aquileia)، موزاییک‌های مسیحیت اولیه و ابنیه‌های تاریخی راونا (monuments of Ravenna)، شهر رنسانس فرارا (Renaissance city of Ferrara) و دلتای پو (Po Delta) می باشد. ( مجله گردشگری آژانس مسافرتی مهرپرواز را دنبال کنید.)
طبق این مطالعات، منطقه بعدی که در معرض تهدید جدی نابودی قرار دارد، ساحل کرواسی است. آثار میراث جهانی یونسکو که در این ناحیه احتمال دارد آسیب ببیند یا نابود شود، «کلیسای جامع مریم مقدس» (Euphrasian Basilica) یادگار قرن ۶ میلادی شهر پرچ در ساحل شمالی کرواسی قرار دارد؛ با اینکه این کلیسا شهرت شهر قدیمی دوبرونیک (Dubrovnik’s Old City) را ندارد، اما موزاییک‌های بیزانسی داخل آن نمونه‌های شاهکاری از هنر مذهبی در این ناحیه هستند. بعد از کلیسای جامع مریم مقدس، در رتبه ای بعدی شهر دوبرونیک نیز در معرض نابودی قرار دارد.
به غیر از ایتالیا دیگر شهرهای اروپایی همچون یونان و کرواسی نیز در معرض خطر قرار دارند اما این مناطق تحت خطر نابودی تنها در اروپا خلاصه نمی شوند.از دیگر مناطقی که در معرض نابودی سیلاب قرار دارند می توان ساحل تونس واقع در شمال آفریقا، ساحل محله مدینه تونس (Medina of Tunis)، منطقه باستان‌شناسی کارتاژ (archaeological sites of Carthage) و همچنین منطقه باستان‌شناسی صبراته (archaeological site of Sabratha) واقع در لیبی را نام برد.
از میان مناطق نام برده، تنها منطقه‌ای که پیش از اینها به صورت رسمی به فهرست میراث جهانی در معرض خطر یونسکو اضافه شده است صبراته است. اگرچه یونسکو در سال ۲۰۱۶ این منطقه را به علت جنگ داخلی لیبی نه به دلیل خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی به این لیست افزوده بود.
برای رسیدن به نتیجه‌گیری، دانشمندان دانشگاه کیل از همه نواحی میراث جهانی که دارای سیلابی با ۱۰ متر یا کمتر از سطح دریا بودند، نقشه‌برداری کردند؛ سپس درمورد تاریخچه‌ی وقوع طوفان در همه ۴۹ منطقه اطلاعاتی جمع‌آوری کردند. پس از این مراحل، آن‌ها برای تغییرات سطح دریا تا سال ۲۱۰۰، چهار طرح متفاوت در هر منطقه میراث جهانی ثبت کردند. مجمع بین‌المللی تغییرات نیز از این چهار طرح اقلیمی سه طرح را به ثبت رساند.
در حالی که طبق اعلام روزنامه هنری، می‌توان برای مقابله با آسیب در برابر سیل و فرسایش و نابودی تعدادی از سازه‌ها را جابه‌جا کرد؛ به طور مثال در دهه ۱۹۶۰ مجموعه معبد ابو سمبل (Abu Simbel temple complex) واقع در مصر برای محافظت در برابر طغیان رود نیل جابه‌جا شد؛ ولی به طور یقین مناطق و شهرهای باستانی را نمی‌توان جابه‌جا کرد.
در حال حاضر یونسکو برای پیشگیری و کاهش آسیب مناطق میراث جهانی، بخش مربوط به تغییرات اقلیمی را به کتاب راهنمای خود اضافه کرده است. ( برای اطلاع ازقیمت تورهای خارجی با کارشناسان آژانس مسافرتی مهرپرواز در ارتباط باشید.)
