در این مقاله میخوانید
[ نمایش ]احتمالا شما هم تا به حال تصاویری از دریاچه های رنگی کشورهای مختلف را دیده باشید. اما شاید تا حالا نمی دانستید که کشور خودمان هم دریاچه رنگی دارد. دریاچه ای که آب آن به رنگ صورتی است و شما با یک سفر داخلی به شهر زیبای چابهار می توانید از آن بازدید داشته باشید. این دریاچه ای که در موردش صحبت می کنیم، یکی از شگفت انگیزترین دریاچه های جهان است که متاسفانه با وجود اینکه در ایران قرار گرفته است، اما خیلی از ایرانیان تا به حال از آن بازدید نکرده اند و بدتر اینکه خیلی ها از وجود آن هم بی خبر هستند. اگر در ذهنتان سوال هایی درباره این دریاچه وجود دارد و دوست دارید بدانید که دریاچه صورتی چابهار یا دریاچه صورتی لیپار دقیقا کجاست، چگونه می توان از دریاچه صورتی چابهار بازدید کرد و اصلا چرا آب این دریاچه صورتی است، این مطلب را از دست ندهید.
اول از همه باید این را به شما بگوییم که در کمتر کشوری در دنیا دریاچه ای شبیه به دریاچه صورتی لیپار وجود دارد. پس بهتر است که این فرصت که ما چنین دریاچه منحصر به فردی در کشورمان داریم را غنیمت بشمارید و حتما از آن بازدید کنید. وقتی شما به دریاچه صورتی چابهار نگاه کنید، ممکن است که یاد میلک شیک توت فرنگی بیفتید و احساس کنید که آب این دریاچه شیرین است، اما خوب است این را بدانید که آب دریاچه صورتی چابهار جزء شورترین آب های دنیاست و با وجود ظاهر زیبایی که دارد، شوری بیش از حدی دارد.
برای اینکه متوجه شوید که دریاچه صورتی چابهار تا چه اندازه دریاچه خاص و منحصر به فردی است، باید این را به شما بگوییم که در کل دنیا فقط چند دریاچه به این رنگ وجود دارد. در واقع مشابه دریاچه صورتی چابهار در استرالیا، سنگال، آفریقای جنوبی، ونکوور کانادا و بولیوی پیدا می شود و این یعنی اگر شما بخواهید از دریاچه ای بدین شکل در جایی به جز ایران دیدن کنید، باید مسافت بسیار طولانی را طی کنید.
با اینکه تالاب صورتی لیپار امکانات تفریحی زیادی ندارد، اما با این حال تفریحات بسیار جالبی را می توان با بازدید از آن تجربه کرد. این دریاچه به قدری زیباست که می توانید ساعت ها بنشینید و آن را تماشا کنید و باز هم باورتان نشود که در دنیای واقعی در حال تماشای چنین دریاچه جذابی هستید. ضمن اینکه می توانید ساعت ها در آن عکاسی کنید و هر لحظه بیشتر از لحظه قبل از حضور در کنار چنین دریاچه شگفت انگیزی لذت ببرید. همچنین می توانید در دریاچه صورتی چابهار مشغول تماشای پرندگان مهاجری شوید که در فصل زمستان راهی این منطقه می شوند یا شترسواری را در اطراف دریاچه صورتی چابهار تجربه کنید.
شما در همه فصل های سال می توانید از دریاچه صورتی چابهار دیدن کنید. اما به خاطر آب و هوای گرمی که چابهار دارد، بهتر است که در فصل زمستان راهی این منطقه شوید تا آفتاب شدید این منطقه اذیتتان نکند. البته فصل پاییز نیز فصل بسیار خوبی برای بازدید از دریاچه صورتی چابهار است.
تمام جذابیت دریاچه لیپار به صورتی رنگ بودن آب آن است. اما سوال این است که اصلا چرا آب این دریاچه چنین رنگی دارد و علت صورتی بودن دریاچه صورتی چابهار چیست؟ این رنگ صورتی از کجا پیدا شده است؟ واقعیت این است که آن رنگی که شما با تماشای دریاچه صورتی چابهار می بینید، حاصل از وجود پلانکتون های صورتی یا قرمز رنگ در آب آن است و نکته اینجاست که 90 درصد آب دریاچه صورتی لیپار را پلانکتون ها و مواد و املاح معدنی تشکیل داده اند. به همین دلیل هم هست که این دریاچه چنین رنگ جذابی دارد.
آب دریاچه لیپار از اواسط بهمن تا اواسط خرداد و همین طور از اواسط شهریور تا اواسط آبان به خاطر تشدید فعالیت پلانکتون ها از همیشه صورتی رنگ تر می شود. لازم به ذکر است که رنگ دریاچه لیپار چابهار بر اساس عوامل مختلفی مثل میزان بارش باران، شرایط آب و هوایی و مقدار آبی که در دریاچه وجود دارد، مشخص می شود. این یعنی امکان دارد در بعضی از اوقات سال دریاچه لیپار چابهار به رنگ قرمز و نارنجی دیده شود و الزاما همیشه مثل تصاویر کاملا رنگ صورتی ندارد.
دریاچه صورتی چابهار در فاصله 15 کیلومتری شرق شهر زیبای چابهار قرار گرفته است و شما نیم ساعته می توانید این مسیر را طی کنید. گفتنی است که جاده چابهار به دریاچه لیپار جاده بسیار زیبایی است و شما در طول این مسیر نیز می توانید جاذبه های طبیعی متعددی را به چشم ببینید. پس بهتر است که از تک تک دقایقی که در این مسیر سپری می کنید، استفاده کنید و خوب مناظر اطرافتان را تماشا کنید.
اگر تا به حال از دریاچه صورتی چابهار بازدید کرده اید یا دانستنی جالبی درباره آن می دانید، خوشحال می شویم که نظرات ارزشمندتان را با ما و دیگر همراهان وب سایت مهرپرواز در میان بگذارید. شما می توانید برای رزرو تورهای لحظه آخری با آژانس هواپیمایی پرواز خارجی مهرپرواز تماس بگیرید.
درباره ایرانگردی بیشتر بخوانید:
✔ خلیج گواتر آخرین خشکی تا قطب جنوب